കൊല്ലേണ്ടിടത്ത് കൊന്നുതന്നെ ആകണം

മറ്റ് ജീവിവർഗങ്ങളെക്കാൾ മഹത്തരമായ, ആരോ സ്വർഗത്തിൽ നിന്ന് നേരിട്ട് കെട്ടിറക്കിയ മുതലുകളാണ് തങ്ങൾ എന്ന അഹന്ത മനുഷ്യനുണ്ട്. ഒട്ടുമിക്ക മതങ്ങളും ഒളിഞ്ഞും തെളിഞ്ഞും ഈ ആശയത്തെയാണ് ഉദ്ഘോഷിക്കുന്നതും. ഇതാണ് തെരുവുനായകളുടെ കാര്യത്തിലും പലരുടേയും അഭിപ്രായങ്ങളെ നയിക്കുന്നത്. കൊല്ലുക എന്ന പ്രവൃത്തി ഒരു ജീവിയുടെ ജീവിക്കാനുള്ള അവകാശത്തെ കവർന്നെടുക്കലാണ് എന്ന രാഷ്ട്രീയമായ ന്യായമല്ല അവരിൽ പലരുടേതും. പകരം, കൊല്ലുക എന്ന പ്രവൃത്തി ക്രൂരമാണ്, സഹജീവികളോടുള്ള സ്നേഹമില്ലായ്മയാണ്, ദൈവം കൊടുത്ത ജീവൻ മനുഷ്യൻ എടുക്കുകയാണ് തുടങ്ങിയ വൈകാരികമോ മതപരമോ ആയ ന്യായങ്ങളാണധികവും. 

കൊല്ലുക അല്ലെങ്കിൽ ജീവനെടുക്കുക എന്നത് ജീവലോകത്തിലെ ഒരു അടിസ്ഥാന പ്രക്രിയയാണ്. ഭക്ഷ്യശൃംഖലയുടേയും അതുവഴി മൊത്തം പരിസ്ഥിതിയുടേയും വരെ സന്തുലനത്തിന്റെ ആണിക്കല്ലാണത്. കൊല്ലുക എന്ന പ്രവൃത്തിയുടെ ഗുണദോഷമാണ് വിഷയമെങ്കിൽ അത് ആര് എന്തിനുവേണ്ടി ചെയ്യുന്നു എന്നത് മാനദണ്ഡമാകരുതല്ലോ. ഭൂമിയിലെ അവസാനത്തെ മാനിന് പിറകേ ഭൂമിയിലെ അവസാനത്തെ സിംഹം ഓടുകയാണെങ്കിൽ നമ്മൾ ആരുടെ ഭാഗത്താണ് നിൽക്കേണ്ടത്?  പക്ഷേ ഒരു മാനിനെ വേട്ടവിനോദത്തിന്റെ ഭാഗമായി ഒരു മനുഷ്യൻ കൊല്ലുന്നതും വിശപ്പ് മാറ്റാനായി ഒരു സിംഹം കൊല്ലുന്നതും തമ്മിൽ വ്യത്യാസമുണ്ട്. ആദ്യത്തേത് വെറും ക്രൂരതയും രണ്ടാമത്തേത് ആഹരണമെന്ന ജീവപ്രവൃത്തിയുമാണ്. മാനസാന്തരപ്പെട്ട്, കൊലപാതകമെന്ന ‘പാപകർമം’ ഉപേക്ഷിച്ച് സിംഹങ്ങൾക്ക് വെജിറ്റേറിയനാവാൻ സാധിക്കില്ല. ഇനി സാധിച്ചാൽ തന്നെ മാനുകൾ ക്രമാതീതമായി എണ്ണത്തിൽ പെറ്റുപെരുകിയാൽ അതാ പ്രകൃതിയുടെ സന്തുലനാവസ്ഥയെ തകിടം മറിക്കാനേ ഉപകരിക്കൂ. പ്രകൃതിസന്തുലനം എന്ന സൂക്ഷ്മമായ ബാലൻസിനെ പറ്റി സ്കൂൾ ക്ലാസുകളിൽ വരെ നമ്മൾ പഠിക്കുന്നുമുണ്ട്. മനുഷ്യൻ മനുഷ്യനെ കൊല്ലുന്നത് തെറ്റാകുന്നത് അത് തെറ്റാണെന്ന് വിശുദ്ധപുസ്തകത്തിൽ എഴുതിയിരിക്കുന്നതുകൊണ്ടല്ല, അത് ജീവിക്കാനുള്ള ഒരു പൗരന്റെ മൗലികാവകാശത്തിന് മേലുള്ള കടന്നുകയറ്റമാണ് എന്ന ലളിതമായ, അതേസമയം ഗൗരവകരമായ, രാഷ്ട്രീയ കാരണം കൊണ്ടാണ്. ജീവനെടുക്കുക എന്നത് പാപമാണ് എങ്കിൽ കൊതുകിനെ കൊല്ലുന്നതും വാഴ വെട്ടുന്നതും ഒക്കെ പാപമായിത്തന്നെ കണക്കാക്കണം. ഒരു കൊതുകിലും കോഴിയിലും ഉള്ള അതേ ജീവൻ തന്നെയാണ് മനുഷ്യനിലും ഉള്ളത്. അല്ലാതെ ജീവന്റെ അളവ് പറയുമ്പോൾ കിലോഗ്രാമിലോ ലിറ്ററിലോ quantify ചെയ്യാവുന്ന ഒന്നും അതിലില്ല്ലല്ലോ. സാമാന്യമായി കൊല്ലുക എന്ന പ്രവൃത്തിയുടെ ഗുണദോഷം ചികയുകയാണെങ്കിൽ കൊല്ലേണ്ടിടത്ത് കൊന്നുതന്നെയാകണം എന്നാണ് എന്റെ നിലപാട്. 

തെരുവ് നായകൾ എവിടെനിന്നാണ് വരുന്നത്? അവ താനേ ഉണ്ടാകുന്നതല്ല. സ്വാഭാവികമായി നായകൾ ഉണ്ടാകാൻ സാധ്യതയില്ലാത്തിടത്ത് മനുഷ്യന്റെ ഇടപെടൽ കൊണ്ട് സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ട ജീവികളാണവ. നായക്കുട്ടികളെ വളർത്തുകയും വളർന്ന് ഓമനത്തം നഷ്ടപ്പെടുമ്പോൾ ഇറക്കിവിടുകയും ചെയ്യുന്ന ആളുകളെ കണ്ടിട്ടുണ്ട്. അലക്ഷ്യമായി ഭക്ഷണപദാർത്ഥങ്ങൾ പരിസ്ഥിതിയിലേക്ക് വലിച്ചെറിയുന്ന സമൂഹം അവയെ പരോക്ഷമായി തീറ്റിപ്പോറ്റുകയും പ്രജനനം നടത്തി പെരുകാനുള്ള അവസരം കൊടുക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. കേരളത്തിലെ സാഹചര്യത്തിൽ ഇന്ന് ലക്ഷക്കണക്കിന് തെരുവുനായകളാണ് ഇങ്ങനെ അലഞ്ഞുനടക്കുന്നത്. ഇവയിൽ ഏതൊക്കെ എപ്പോഴൊക്കെ ആക്രമണകാരികളാകും എന്ന് ആർക്കും പറയാനാവില്ല. തിരുനന്തപുരം നഗരത്തിൽ മാത്രം ഇതിനകം ഒരുമാസം 300 കേസുകളാണ് റിപ്പോർട്ട് ചെയ്യപ്പെട്ടത് (സംസ്ഥാനത്താകമാനം ഒരു വർഷം 40,000 ആണ് കണക്കെന്ന് കേൾക്കുന്നു). ഒരു പിഞ്ച് കുഞ്ഞു കൊല്ലപ്പെടുന്ന സംഭവം വരെ ഉണ്ടായി. അപ്പോഴും ഓർക്കേണ്ടത് ഇത് മനുഷ്യൻ തന്നെ വരുത്തിവെച്ച വിനയാണ് എന്നതാണ്. പരിസ്ഥിതിയിൽ വിവേകപൂർവം ഇടപെടാതെ കാര്യങ്ങളെ ലാഘവബുദ്ധിയോടെ സമീപിച്ചതിന്റെ ഫലമാണിത്. ഇത് ഇത്രയും വഷളായ സാഹചര്യത്തിൽ അലഞ്ഞ് നടക്കുന്ന ലക്ഷക്കണക്കിന് നായകളെ തപ്പിപ്പിടിച്ച് വന്ധ്യംകരിക്കുന്നതിനും പുനരധിവസിപ്പിക്കുന്നതിനും വേണ്ടിവരുന്ന അധ്വാനവും ചെലവും എത്രയോ വലുതാണ്. ആ തുകയും വിഭവശേഷിയും പൊതുജനാരോഗ്യം പോലുള്ള മേഖലകളിലേക്ക് പോകുന്നതാണ് കൂടുതൽ നല്ലത്. പട്ടികടിച്ച എല്ലാവർക്കും വാക്സിനെടുക്കാനുള്ള സംവിധാനം പോലും നിലവിലില്ലാത്ത സ്ഥിതിയ്ക്ക് പ്രത്യേകിച്ചും. ഉത്തരവാദിത്വമുള്ള സർക്കാർ പൗരനെയാണ് സംരക്ഷിക്കേണ്ടത്, പൗരന്റെ തെറ്റുകളെയല്ല. മനുഷ്യൻ കൂടുതുറന്നുവിട്ട ഈ വിനയ്ക്ക് ഫലപ്രദമായ പരിഹാരം ഇവയെ കൊന്നുകളയുക എന്നതുതന്നെയാണ്. 

ഇപ്പറഞ്ഞത് കേൾക്കുമ്പോൾ ക്രൂരമായി തോന്നിയേക്കാമെങ്കിലും ഇത് ചരിത്രത്തിലെ ആദ്യ സംഭവമൊന്നും ആകാൻ പോകുന്നില്ല. പരിസ്ഥിതി സംരക്ഷണത്തിന് വേണ്ടി, എന്നുവച്ചാൽ പരിസ്ഥിതിയിലെ മുഴുവൻ ജീവികളുടേയും നല്ലതിന് വേണ്ടി, ലക്ഷക്കണക്കിന് ജീവികളെ കൂട്ടക്കൊല തന്നെ ചെയ്യേണ്ടിവന്ന സാഹചര്യം മുൻപും ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട്. പരിസ്ഥിതിയ്ക്കോ സമ്പദ്‌വ്യവസ്ഥയ്ക്കോ മനുഷ്യന്റെ ആരോഗ്യത്തിനോ ഹാനികരമാകുന്ന വിധത്തിൽ, ഒരു ജീവവർഗം അത് സ്വാഭാവികമായി കണ്ടുവരാത്ത സാഹചര്യങ്ങളിൽ പെറ്റുപെരുകിയാൽ അതിനെ Invasive species എന്ന് വിളിക്കും. പലപ്പോഴും മനുഷ്യന്റെ തന്നെ ഇടപെടലാണ് ഇതിലേക്ക് വഴിതെളിക്കുന്നത്. ഗാലപ്പഗോസ് ദ്വീപുകളിൽ ക്രമാതീതമായി പെരുകി അവിടത്തെ സസ്യജാലങ്ങളുടെ മൊത്തം നിലനിൽപിന് ഭീഷണിയായ ലക്ഷക്കണക്കിന് ആടുകളെ വെടിവെച്ചുകൊന്ന സംഭവമാകണം ഇതിൽ ഏറ്റവും പ്രസിദ്ധം. ഈ ‘പരിസ്ഥിതിപ്രവർത്തന’ത്തെപ്പറ്റി (അത് തന്നെയാണ് വാക്ക്) നേച്ചർ മാഗസീനിൽ വന്ന വാർത്ത ഇവിടെ വായിക്കാം. മറ്റൊന്ന് ഇന്ന് അറ്റ്ലാന്റിക് സമുദ്രത്തിൽ ക്രമാതീതമായി പെരുകുന്ന ലയൺഫിഷുകളാണ്. അറ്റ്ലാന്റിക് അവയുടെ സ്വാഭാവിക ആവാസമല്ല. വളർത്തുമൃഗങ്ങളെ കയറ്റിയ കപ്പലുകളിൽ നിന്നോ വീടുകളിൽ നിന്ന് അധികം വന്ന മീനുകളെ മനുഷ്യർ കടലിലേക്ക് വിട്ടതിനെ തുടർന്നോ ആണെന്ന് കരുതുന്നു അവ അറ്റ്ലാന്റിക്കിലെത്തിയത്. അവിടെ ലയൺഫിഷുകളെ സ്വാഭാവികമായി ഭക്ഷണമാക്കുന്ന മറ്റ് ജലജീവികളൊന്നും ഇല്ലാത്തതിനാൽ ഇവ അവിടെ പെറ്റുപെരുകി ഇപ്പോ മറ്റ് ചെറിയ ജീവികളുടെ നിലനിൽപിന് തന്നെ ഭീഷണിയായിരിക്കുന്നു. ഇതിനെക്കുറിച്ചുള്ള വാർത്ത ഇവിടെ വായിക്കാം. ഇതേ സ്ഥാനത്താണ് നമ്മൾ തെരുവുനായകളേയും കാണേണ്ടത്. മനുഷ്യന്റെ തന്നെ നിലനില്പിന് ഭീഷണിയാകുന്ന തരത്തിൽ തെരുവുകളെ ബാധിക്കുന്ന Invasive species ആണ് അവ. അവയെ ഉന്മൂലനം ചെയ്യുകയും ഇനിയെങ്കിലും ഇങ്ങനെ നിയന്ത്രണാതീതമായി ജീവികൾ പെരുകുന്ന സാഹചര്യം ഒഴിവാക്കാനായി ജനത്തിനെ ബോധവൽക്കരിക്കുകയുമാണ് ഇപ്പോൾ ചെയ്യേണ്ടത്. 

മൃഗസ്നേഹവും മനുഷ്യത്വവും ഒക്കെ എടുത്തുയർത്തി പട്ടികളെ വെറുതേ വിടണമെന്നും സർക്കാർ ഏറ്റെടുത്ത് വളർത്തണമെന്നുമൊക്കെ പറയുന്നത് വെറും പൊള്ളയായ വാദങ്ങളാണ്. റോഡിൽ നടക്കുന്നവർക്ക് മാത്രമാണല്ലോ തെരുവുപട്ടിയെ പേടിക്കേണ്ടത്. മാംസം കഴിക്കുന്നവരെല്ലാം ബാർബേറിയൻസാണ് എന്ന മട്ടിൽ, വെജിറ്റേറിയൻ മാത്രമേ കഴിക്കൂ എന്ന് വാശിപിടിക്കുന്ന ചിലർ ‘pure vegetarian’ എന്നുപറഞ്ഞ് സ്വയം ‘purity’ പ്രഖ്യാപനം നടത്തുന്നത് കണ്ടിട്ടുണ്ട്. പൊരിവെയിലത്തും മടുപ്പിക്കുന്ന ശബ്ദഘോഷത്തിനിടയിലും ഒക്കെ മണിക്കൂറുകളോളം ഞെരിപിരി കൊള്ളുന്ന മിണ്ടാപ്രാണികളെ പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ച്, ആനപ്രേമി എന്ന് സ്വയം വിശേഷിപ്പിക്കുന്ന ആളുകളുള്ള നാട്ടിലാണ് സഹപൗരരുടെ ജീവന് തന്നെ ഭീഷണിയാവുന്ന സാഹചര്യത്തിൽ വില്ലൻ പക്ഷത്തേയ്ക്ക് മനുഷ്യത്വവാദവുമായി ചെല്ലുന്നത്. കൊല്ലുക എന്ന പ്രക്രിയ പരമാവധി മൃഗത്തിന് വേദനയും കഷ്ടപ്പാടും കുറഞ്ഞിരിക്കുന്ന വിധത്തിൽ ചെയ്യുക എന്നതാണ് ഇവിടെ പ്രായോഗികമായ മനുഷ്യത്വം.