വലിയൊരു സെമിത്തേരിയുടെ കാവൽക്കാരനാണ് ഞാൻ
കത്തിക്കരിഞ്ഞതും മണ്ണിനടിയിൽ ജീർണിച്ച് കാലത്തിന്റെ ദുർഗന്ധം പേറുന്നതുമായ ശവശരീരങ്ങളാണവിടെ
എന്റെ തന്നെ കുറേ സ്വപ്നങ്ങളുടെ കബന്ധങ്ങൾ
തലകൾ ഞാൻ തന്നെയാണ് വെട്ടിയരിഞ്ഞത്
അവ പിടിച്ച് വലിച്ച വഴികളിലൂടെ ഓടിക്കയറാൻ മടിച്ചിട്ട്,
പിടി വിടുവിക്കാൻ, പിൻവലിയുവാൻ.
അതും വഴി മാറലുകളായിരുന്നു...
ആർക്കൊക്കെയോ വഴിയൊരുക്കുവാൻ,
ആരോടൊക്കെയോ യുദ്ധം ഒഴിവാക്കാൻ,
ആരെയൊക്കെയോ തൃപ്തിപ്പെടുത്തുവാൻ,
എന്റെ സ്വപ്നങ്ങൾ തെളിച്ച വഴികളിൽ നിന്നും സ്വയം മാറിയതാണ് ഞാൻ.
ആ കവാടങ്ങൾക്കരികിൽ ആ സ്വപ്നങ്ങളെ കൊന്നുതള്ളിയതും ഞാൻ തന്നെ.
ആരും കാണാതെ കുഴിച്ചുമൂടിയതും ചിരിയുടെ കപടാഗ്നിയിൽ കത്തിച്ച് കളഞ്ഞതും ഞാൻ തന്നെ.
ഈ സെമിത്തേരിയിൽ ഓർമ പുതുക്കാനും പൂക്കളർപ്പിക്കാനും ഞാൻ മാത്രമേയുള്ളു
ഇവിടെ മരിച്ച സ്വപ്നങ്ങൾ വേറേ ആർക്കും സ്വന്തമല്ല, ആർക്കുമവരെ അറിയുമില്ല.
കാരണം അവർ ജനിച്ച് വീഴും മുന്നേ മരിച്ചവരാണല്ലോ...
ഇന്നിപ്പോ എന്റെയുള്ളിൽത്തന്നെവിടെയോ ഒരു എതിർസ്വരം:
"നിന്നെയൊഴികേ എല്ലാവരേയും തൃപ്തിപ്പെടുത്താൻ നോക്കിയിട്ട് നീയെന്ത് നേടീ?"
ശരിയാണ്...
ഒന്നുമില്ല...
ഉള്ളിൽ വിപ്ലവം അലയടിച്ച് തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു
പിടിച്ചെടുക്കാവുന്ന അകലത്തിൽ പിടിവിട്ട് കളഞ്ഞവയുടെ കണക്കുപുസ്തകമാണ് മുന്നിൽ
ആർക്ക് വേണ്ടി? എന്തിന് വേണ്ടി?
വെറും ഭയം…
എതിർസ്വരങ്ങളോട്, മത്സരങ്ങളോട്, മല്ലിടലുകളോട്…
അതിന്നുമുണ്ട്,
ഉള്ളിൽ നുരയുന്ന വിപ്ലവസ്വരങ്ങളുമായി അത് കൊമ്പ് കോർക്കുന്നു
ഇവയിലൊന്ന് മരിച്ച് വീണേ പൊറുതിയുള്ളു
സ്വപ്നങ്ങളുടെ സെമിത്തേരിയിൽ,
ഇനിയൊരു സംസ്കാരം കൂടി ഉടൻ നടക്കേണ്ടതുണ്ട്...
കത്തിക്കരിഞ്ഞതും മണ്ണിനടിയിൽ ജീർണിച്ച് കാലത്തിന്റെ ദുർഗന്ധം പേറുന്നതുമായ ശവശരീരങ്ങളാണവിടെ
എന്റെ തന്നെ കുറേ സ്വപ്നങ്ങളുടെ കബന്ധങ്ങൾ
തലകൾ ഞാൻ തന്നെയാണ് വെട്ടിയരിഞ്ഞത്
അവ പിടിച്ച് വലിച്ച വഴികളിലൂടെ ഓടിക്കയറാൻ മടിച്ചിട്ട്,
പിടി വിടുവിക്കാൻ, പിൻവലിയുവാൻ.
അതും വഴി മാറലുകളായിരുന്നു...
ആർക്കൊക്കെയോ വഴിയൊരുക്കുവാൻ,
ആരോടൊക്കെയോ യുദ്ധം ഒഴിവാക്കാൻ,
ആരെയൊക്കെയോ തൃപ്തിപ്പെടുത്തുവാൻ,
എന്റെ സ്വപ്നങ്ങൾ തെളിച്ച വഴികളിൽ നിന്നും സ്വയം മാറിയതാണ് ഞാൻ.
ആ കവാടങ്ങൾക്കരികിൽ ആ സ്വപ്നങ്ങളെ കൊന്നുതള്ളിയതും ഞാൻ തന്നെ.
ആരും കാണാതെ കുഴിച്ചുമൂടിയതും ചിരിയുടെ കപടാഗ്നിയിൽ കത്തിച്ച് കളഞ്ഞതും ഞാൻ തന്നെ.
ഈ സെമിത്തേരിയിൽ ഓർമ പുതുക്കാനും പൂക്കളർപ്പിക്കാനും ഞാൻ മാത്രമേയുള്ളു
ഇവിടെ മരിച്ച സ്വപ്നങ്ങൾ വേറേ ആർക്കും സ്വന്തമല്ല, ആർക്കുമവരെ അറിയുമില്ല.
കാരണം അവർ ജനിച്ച് വീഴും മുന്നേ മരിച്ചവരാണല്ലോ...
ഇന്നിപ്പോ എന്റെയുള്ളിൽത്തന്നെവിടെയോ ഒരു എതിർസ്വരം:
"നിന്നെയൊഴികേ എല്ലാവരേയും തൃപ്തിപ്പെടുത്താൻ നോക്കിയിട്ട് നീയെന്ത് നേടീ?"
ശരിയാണ്...
ഒന്നുമില്ല...
ഉള്ളിൽ വിപ്ലവം അലയടിച്ച് തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു
പിടിച്ചെടുക്കാവുന്ന അകലത്തിൽ പിടിവിട്ട് കളഞ്ഞവയുടെ കണക്കുപുസ്തകമാണ് മുന്നിൽ
ആർക്ക് വേണ്ടി? എന്തിന് വേണ്ടി?
വെറും ഭയം…
എതിർസ്വരങ്ങളോട്, മത്സരങ്ങളോട്, മല്ലിടലുകളോട്…
അതിന്നുമുണ്ട്,
ഉള്ളിൽ നുരയുന്ന വിപ്ലവസ്വരങ്ങളുമായി അത് കൊമ്പ് കോർക്കുന്നു
ഇവയിലൊന്ന് മരിച്ച് വീണേ പൊറുതിയുള്ളു
സ്വപ്നങ്ങളുടെ സെമിത്തേരിയിൽ,
ഇനിയൊരു സംസ്കാരം കൂടി ഉടൻ നടക്കേണ്ടതുണ്ട്...
Comments
Post a Comment