ഈ
ചിത്രത്തില്‍ ഒരു ടെലിസ്കോപ്പ് ഉള്ളത് നിങ്ങള്‍ കാണുന്നുണ്ടോ? ഇനിയും
കാണാത്തവര്‍ സൂക്ഷിച്ച് നോക്കി ബുദ്ധിമുട്ടണ്ടാ ട്ടോ. ഇത് മൊത്തത്തില്‍ ഒരു
ടെലിസ്കോപ്പിന്റെ ചിത്രമാകുന്നു. 305 മീറ്റര്‍ വ്യാസമുള്ള ലോകത്തിലെ
ഏറ്റവും വലിയ ടെലിസ്കോപ്പ് (ചിത്രത്തിന്റെ ഒരു കോണില്‍
നിര്‍ത്തിയിട്ടിരിക്കുന്ന കാറുകളെ ശ്രദ്ധിച്ചില്ലേ?). പ്യൂര്‍ട്ടോ
റിക്കൊയിലെ Arecibo-എന്ന സ്ഥലത്ത് സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന ഇതിനെ Arecibo
Observatory എന്നാണ് പൊതുവായി അറിയപ്പെടുന്നത്.
അടിസ്ഥാനപരമായി പ്രകാശം ശേഖരിക്കുന്ന ഉപകരണങ്ങളാണ് ടെലിസ്കോപ്പുകള്‍. പ്രകാശം ശേഖരിക്കാനുള്ള ദ്വാരത്തിന്റെ വ്യാസമാണ് അതിന്റെ പ്രധാന അളവുകോല്‍. നമ്മുടെ കണ്ണുകള്‍ ഒരുതരത്തില്‍ പറഞ്ഞാല്‍ ശരാശരി 5 mm വ്യാസമുള്ള ഒരു ടെലിസ്കോപ്പ് ആണെന്ന്‍ പറയാം (5 mm telescope). ഇത്രയും വ്യാസമുള്ള ഒരു ദ്വാരത്തിലൂടെ (സാങ്കേതിക ഭാഷയില്‍ ഈ ദ്വാരത്തെ aperture എന്ന് പറയും) കടക്കുന്ന പ്രകാശത്തെ ഒരു ലെന്‍സ് ഉപയോഗിച്ച് പിന്നിലുള്ള റെറ്റിന എന്ന സ്ക്രീനില്‍ ഫോക്കസ് ചെയ്യുകയാണ് കണ്ണു ചെയ്യുന്നത്. എത്രത്തോളം പ്രകാശം കൂടുതല്‍ കടക്കുന്നുവോ അത്രത്തോളം കൂടുതല്‍ വ്യക്തമായി നമുക്ക് വസ്തുക്കളെ കാണാന്‍ കഴിയും. ഈ aperture ന്റെ അളവിന്റെ വര്‍ഗ്ഗത്തിന് ആനുപാതികമായി ഒരു ഒപ്റ്റിക്കല്‍ ഉപകരണം ശേഖരിക്കുന്ന പ്രകാശത്തിന്റെ അളവും കൂടും. ഒരു 5 mm കണ്ണ് 6.25pi sq.mm വിസ്തൃതിയില്‍ (pi x 2.5 x 2.5) വീഴുന്ന പ്രകാശം ശേഖരിക്കുമ്പോള്‍ ഒരു 4" (~100 mm) telescope ഏതാണ്ട് 2,500pi sq.mm. വിസ്തൃതിയില്‍ (pi x 50 x 50) വീഴുന്ന പ്രകാശത്തെ ശേഖരിക്കുമല്ലോ. അങ്ങനെയാണ് നഗ്നനേത്രങ്ങള്‍ക്ക് കാണാന്‍ കഴിയാത്ത പല വിദൂരവസ്തുക്കളെയും ഒരു ടെലിസ്കോപ്പിലൂടെ നമുക്ക് കാണാന്‍ കഴിയുന്നത്. വിദൂര വസ്തുക്കളില്‍ നിന്ന് വരുന്ന പ്രകാശത്തിന്റെ അളവും കുറവായിരിക്കും. അതിനാല്‍ അവയ്ക്ക് സാധാരണഗതിയില്‍ കണ്ണില്‍ പതിച്ച് ഫോക്കസ് ആയി വ്യക്തമായ ഒരു ഇമേജ് രൂപപ്പെടുത്താന്‍ കഴിയില്ല. എന്നാല്‍ കൂടുതല്‍ വാവട്ടമുള്ള പാത്രം ഉപയോഗിച്ച് കൂടുതല്‍ മഴവെള്ളം പിടിക്കുന്നതുപോലെ ടെലിസ്കോപ്പ് ഈ പ്രകാശത്തെ കൂടുതല്‍ ശേഖരിച്ച് കണ്ണിലേക്ക് ഫോക്കസ് ചെയ്യുന്നു. ഈ ശേഖരണം ലെന്‍സ് വച്ചോ കണ്ണാടി (spherical mirror) ഉപയോഗിച്ചോ ഒക്കെ സാധ്യമാണ്. ലെന്‍സ് ഉപയോഗിച്ചാല്‍ അതിനെ refracting telescope എന്നും കണ്ണാടി ഉപയോഗിച്ചാല്‍ അതിനെ reflecting telescope എന്നും വിളിക്കും. ഇതില്‍ ഏതായാലും, എത്രത്തോളം aperture കൂടിയിരിക്കുന്നോ അത്രത്തോളം ദൂരെയുള്ള വസ്തുക്കളെ നമുക്ക് കാണാന്‍ കഴിയും.
ഇവിടെ ചിത്രത്തിലെ 'പ്രധാന ദിവ്യന്‍' ഒരു reflecting radio telescope ആണ്. അതായത് സാധാരണ നമ്മള്‍ ഉപയോഗിയ്ക്കുന്ന ഒപ്റ്റിക്കല്‍ ടെലിസ്കോപ്പുകള്‍ ബഹിരാകാശത്തുനിന്ന് വരുന്ന ദൃശ്യപ്രകാശം ശേഖരിക്കുമ്പോള്‍ ഇത് ശേഖരിക്കുന്നത് റേഡിയോ തരംഗങ്ങളെ ആണ്. ഇവയെ കണ്ണുകള്‍ കൊണ്ട് കാണാന്‍ കഴിയില്ല, സവിശേഷമായ റിസീവറുകള്‍ ഉപയോഗിച്ച് ഇവയെ റെക്കോര്‍ഡ് ചെയ്ത് പിന്നീട് അപഗ്രഥിക്കുകയാണ് ചെയ്യുന്നത്. reflecting എന്ന വാക്ക് സൂചിപ്പിക്കുന്നപോലെ ഒരു കണ്ണാടിയാണ് ഇതിലെ സംഭരണ ഉപാധി. ഫോക്കസിങ് ഡിഷ് എന്ന് വിളിക്കുന്ന അതാണ് നടുക്ക് സ്വിമ്മിംഗ് പൂള്‍ പോലെ കാണുന്ന വിശാലമായ ആ ഭാഗം. കൂറ്റന്‍ കേബിളുകള്‍ ഉപയോഗിച്ച് മുകളില്‍ കെട്ടിനിര്‍ത്തിയിരിക്കുന്ന
ഇതിനെക്കുറിച്ച് ഒരു വീഡിയോ കാണൂ
റേഡിയോ ആസ്ട്രോനമിയില്‍ ഉള്ള ഗവേഷണത്തിനോടൊപ്പം അന്യഗ്രഹത്തിലെ ജീവിവര്‍ഗങ്ങളുടെ സാന്നിധ്യത്തെക്കുറിച്ച് പഠിക്കുന്ന SETI പ്രോജക്റ്റിലും അരസീബോ നിരീക്ഷണശാലയ്ക്ക് സജീവപങ്കാളിത്തമുണ്ട്.
അടിസ്ഥാനപരമായി പ്രകാശം ശേഖരിക്കുന്ന ഉപകരണങ്ങളാണ് ടെലിസ്കോപ്പുകള്‍. പ്രകാശം ശേഖരിക്കാനുള്ള ദ്വാരത്തിന്റെ വ്യാസമാണ് അതിന്റെ പ്രധാന അളവുകോല്‍. നമ്മുടെ കണ്ണുകള്‍ ഒരുതരത്തില്‍ പറഞ്ഞാല്‍ ശരാശരി 5 mm വ്യാസമുള്ള ഒരു ടെലിസ്കോപ്പ് ആണെന്ന്‍ പറയാം (5 mm telescope). ഇത്രയും വ്യാസമുള്ള ഒരു ദ്വാരത്തിലൂടെ (സാങ്കേതിക ഭാഷയില്‍ ഈ ദ്വാരത്തെ aperture എന്ന് പറയും) കടക്കുന്ന പ്രകാശത്തെ ഒരു ലെന്‍സ് ഉപയോഗിച്ച് പിന്നിലുള്ള റെറ്റിന എന്ന സ്ക്രീനില്‍ ഫോക്കസ് ചെയ്യുകയാണ് കണ്ണു ചെയ്യുന്നത്. എത്രത്തോളം പ്രകാശം കൂടുതല്‍ കടക്കുന്നുവോ അത്രത്തോളം കൂടുതല്‍ വ്യക്തമായി നമുക്ക് വസ്തുക്കളെ കാണാന്‍ കഴിയും. ഈ aperture ന്റെ അളവിന്റെ വര്‍ഗ്ഗത്തിന് ആനുപാതികമായി ഒരു ഒപ്റ്റിക്കല്‍ ഉപകരണം ശേഖരിക്കുന്ന പ്രകാശത്തിന്റെ അളവും കൂടും. ഒരു 5 mm കണ്ണ് 6.25pi sq.mm വിസ്തൃതിയില്‍ (pi x 2.5 x 2.5) വീഴുന്ന പ്രകാശം ശേഖരിക്കുമ്പോള്‍ ഒരു 4" (~100 mm) telescope ഏതാണ്ട് 2,500pi sq.mm. വിസ്തൃതിയില്‍ (pi x 50 x 50) വീഴുന്ന പ്രകാശത്തെ ശേഖരിക്കുമല്ലോ. അങ്ങനെയാണ് നഗ്നനേത്രങ്ങള്‍ക്ക് കാണാന്‍ കഴിയാത്ത പല വിദൂരവസ്തുക്കളെയും ഒരു ടെലിസ്കോപ്പിലൂടെ നമുക്ക് കാണാന്‍ കഴിയുന്നത്. വിദൂര വസ്തുക്കളില്‍ നിന്ന് വരുന്ന പ്രകാശത്തിന്റെ അളവും കുറവായിരിക്കും. അതിനാല്‍ അവയ്ക്ക് സാധാരണഗതിയില്‍ കണ്ണില്‍ പതിച്ച് ഫോക്കസ് ആയി വ്യക്തമായ ഒരു ഇമേജ് രൂപപ്പെടുത്താന്‍ കഴിയില്ല. എന്നാല്‍ കൂടുതല്‍ വാവട്ടമുള്ള പാത്രം ഉപയോഗിച്ച് കൂടുതല്‍ മഴവെള്ളം പിടിക്കുന്നതുപോലെ ടെലിസ്കോപ്പ് ഈ പ്രകാശത്തെ കൂടുതല്‍ ശേഖരിച്ച് കണ്ണിലേക്ക് ഫോക്കസ് ചെയ്യുന്നു. ഈ ശേഖരണം ലെന്‍സ് വച്ചോ കണ്ണാടി (spherical mirror) ഉപയോഗിച്ചോ ഒക്കെ സാധ്യമാണ്. ലെന്‍സ് ഉപയോഗിച്ചാല്‍ അതിനെ refracting telescope എന്നും കണ്ണാടി ഉപയോഗിച്ചാല്‍ അതിനെ reflecting telescope എന്നും വിളിക്കും. ഇതില്‍ ഏതായാലും, എത്രത്തോളം aperture കൂടിയിരിക്കുന്നോ അത്രത്തോളം ദൂരെയുള്ള വസ്തുക്കളെ നമുക്ക് കാണാന്‍ കഴിയും.
ഇവിടെ ചിത്രത്തിലെ 'പ്രധാന ദിവ്യന്‍' ഒരു reflecting radio telescope ആണ്. അതായത് സാധാരണ നമ്മള്‍ ഉപയോഗിയ്ക്കുന്ന ഒപ്റ്റിക്കല്‍ ടെലിസ്കോപ്പുകള്‍ ബഹിരാകാശത്തുനിന്ന് വരുന്ന ദൃശ്യപ്രകാശം ശേഖരിക്കുമ്പോള്‍ ഇത് ശേഖരിക്കുന്നത് റേഡിയോ തരംഗങ്ങളെ ആണ്. ഇവയെ കണ്ണുകള്‍ കൊണ്ട് കാണാന്‍ കഴിയില്ല, സവിശേഷമായ റിസീവറുകള്‍ ഉപയോഗിച്ച് ഇവയെ റെക്കോര്‍ഡ് ചെയ്ത് പിന്നീട് അപഗ്രഥിക്കുകയാണ് ചെയ്യുന്നത്. reflecting എന്ന വാക്ക് സൂചിപ്പിക്കുന്നപോലെ ഒരു കണ്ണാടിയാണ് ഇതിലെ സംഭരണ ഉപാധി. ഫോക്കസിങ് ഡിഷ് എന്ന് വിളിക്കുന്ന അതാണ് നടുക്ക് സ്വിമ്മിംഗ് പൂള്‍ പോലെ കാണുന്ന വിശാലമായ ആ ഭാഗം. കൂറ്റന്‍ കേബിളുകള്‍ ഉപയോഗിച്ച് മുകളില്‍ കെട്ടിനിര്‍ത്തിയിരിക്കുന്ന
ഇതിനെക്കുറിച്ച് ഒരു വീഡിയോ കാണൂ
റേഡിയോ ആസ്ട്രോനമിയില്‍ ഉള്ള ഗവേഷണത്തിനോടൊപ്പം അന്യഗ്രഹത്തിലെ ജീവിവര്‍ഗങ്ങളുടെ സാന്നിധ്യത്തെക്കുറിച്ച് പഠിക്കുന്ന SETI പ്രോജക്റ്റിലും അരസീബോ നിരീക്ഷണശാലയ്ക്ക് സജീവപങ്കാളിത്തമുണ്ട്.
Comments
Post a Comment