ഒരു പേപ്പറെടുത്ത് 1 മില്ലിമീറ്റർ വശമുള്ള സമചതുരാകൃതിയിൽ ഒരു ദ്വാരമിടുക. എന്നിട്ട് അതുമായി ഇരുട്ടത്ത് വെളിയിലേക്കിറങ്ങി ഒരു മീറ്റർ അകലത്തിൽ പിടിച്ച് ആ ദ്വാരത്തിലൂടെ ആകാശത്തേയ്ക്ക് നോക്കുക. (ഓർക്കണേ 1 മില്ലിമീറ്റർ വലിപ്പമുള്ള ദ്വാരമെന്നൊക്കെ പറഞ്ഞാൽ ഒരു സൂചിക്കുഴയിലൂടെ നോക്കുന്ന പോലെ തന്നെയാണ്, അതും ഒരു മീറ്റർ അകലെപ്പിടിച്ച്!) എന്ത് കാണും? ഒന്നും കാണൂല.
പക്ഷേ നോക്കേണ്ടതുപോലെ നോക്കിയാൽ അവിടെ കാണാൻ ഒരുപാടുണ്ട്. ഒരുപാടെന്ന് വച്ചാൽ, ഒരുപാാാാട്!
ഈ ചിത്രം നോക്കൂ. ആകാശത്തിന്റെ ഒരു സൂചിക്കുഴ നോട്ടമാണിത്. നോക്കിയത് സാക്ഷാൽ ഹബിൾ സ്പെയ്സ് ടെലിസ്കോപ്പാണ് എന്നേയുള്ളു. ആകാശത്ത് ഓറയൺ നക്ഷത്രഗണത്തിന് തെക്കുപടിഞ്ഞാറായി കാണപ്പെടുന്ന ഫോർനാക്സ് എന്ന ചെറിയ നക്ഷത്രഗണത്തിനുള്ളിൽ വെറും കണ്ണിന് ശൂന്യമായി തോന്നുന്ന ഒരു സൂചിക്കുഴ പ്രദേശത്ത് നിന്നും പകർത്തിയ ചിത്രമാണിത്. ഇതിനെ ശാസ്ത്രലോകം Hubble Ultra Deep Field (HUDF) ചിത്രമെന്ന് വിളിക്കുന്നു.
ഈ ചിത്രത്തിൽ പ്രകാശക്കുത്തുകളായി കാണുന്ന ഏതാണ്ടെല്ലാം തന്നെ ഗാലക്സികളാണ്, നക്ഷത്രങ്ങളല്ല. ഒരു ഗാലക്സിയിൽ തന്നെ കോടിക്കണക്കിന് നക്ഷത്രങ്ങളുണ്ടാകുമെന്ന് അറിയാമല്ലോ. അതുപോലെ പതിനായിരത്തോളം ഗാലക്സികളാണ് ഈ സൂചിക്കുഴ പ്രദേശത്തുള്ളത് എന്ന്!
ഈ ചിത്രം ചുമ്മാ ക്യാമറ വെച്ചങ്ങ് ക്ലിക്ക് ചെയ്തെടുത്തതാണ് എന്ന് കരുതരുത്. ഒരേ പ്രദേശത്തേയ്ക്ക് 11 ദിവസത്തിലധികം നീണ്ട സമയത്തേയ്ക്ക് ക്യാമറ തുറന്ന് പിടിച്ച് എടുത്ത long-exposure ചിത്രമാണിത്. (11 ദിവസത്തെ exposure എന്നാൽ 20 ദിവസത്തിൽ കൂടുതൽ നിരീക്ഷണം വേണ്ടിവരും, കാരണം ബഹിരാകാശത്ത് ഭൂമിയെ ഓർബിറ്റ് ചെയ്തോണ്ടിരിക്കുന്ന ഹബിൾ ടെലിസ്കോപ്പിനെ ഓർബിറ്റിന്റെ പകുതി ഭാഗത്തേ ഒരേ ദിശയിലേക്കുള്ള നിരീക്ഷണത്തിന് ഉപയോഗിക്കാൻ കഴിയൂ.) നാല് വ്യത്യസ്ത ഫിൽട്ടറുകൾ ഉപയോഗിച്ച് പകർത്തിയ ഡേറ്റ ഒരുമിച്ച് കൂട്ടി false-color ചെയ്താണ് ഇതുണ്ടാക്കിയത്. അതായത് നാല് ഫിൽട്ടറുകളും നാല് തരംഗദൈർഘ്യത്തിലുള്ള പ്രകാശമാണ് ശേഖരിക്കുന്നത്. അവയെ ചുവപ്പ്, നീല, പച്ച തുടങ്ങിയ നിറങ്ങളായി കണക്കാക്കിയാണ് composite image ഉണ്ടാക്കുന്നത്. അതുകൊണ്ട് തന്നെ ഇതിലെ നിറങ്ങൾ കൃത്യമല്ല. മാത്രമല്ല, 2003-2004 കാലത്ത് ഹബിൾ നിർമിച്ച് deep field image-നോട്, 2009-ൽ പുതിയതായി പിടിപ്പിച്ച വൈഡ് ഫീൽഡ് ക്യാമറ-3 വച്ച് ശേഖരിച്ച അൾട്രാവയലറ്റ്, ഇൻഫ്രാ റെഡ് ഡേറ്റ കൂടി ചേർത്ത് രൂപപ്പെടുത്തിയ ചിത്രമാണ് ഈ പോസ്റ്റിനോടൊപ്പമുള്ളത്. ശാസ്ത്രീയമായ വിവരങ്ങൾ ഉൾപ്പെട്ട ഒരു infographic ആയിട്ടാണ് ഈ ചിത്രം വിഭാവനം ചെയ്യപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത്. അല്ലാതെ പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ ആ ഭാഗം ‘കാഴ്ചയ്ക്ക്’ എങ്ങനെയിരിക്കും എന്നൊരു ചിത്രീകരണമല്ല ഇത്. അതുകൊണ്ടാണ് ഫാൾസ്-കളർ ഉപയോഗിക്കുന്നത്.
ഈ ചിത്രത്തിലെ പല ഗാലക്സികളും ഇതുവരെ നിരീക്ഷിക്കപ്പെട്ടതിൽ വച്ച് ഏറ്റവും അകലെയുള്ള വസ്തുക്കളുടെ ലിസ്റ്റിൽ പെട്ടവയാണ്. അവയിൽ തന്നെ പലതും ബിഗ് ബാംഗ് കഴിഞ്ഞ് വെറും 40-നും 80-നും ഇടയ്ക്ക് കോടി വർഷങ്ങൾ മാത്രം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ രൂപം കൊണ്ടവയാണ്. നക്ഷത്രങ്ങളുടേയും ഗാലക്സികളുടേയും രൂപീകരണത്തെ സംബന്ധിച്ച പല വിലപ്പെട്ട അറിവുകളും ഈ ചിത്രത്തിൽ നിന്ന് കിട്ടിയിട്ടുണ്ട്.
HUDF-ൽ തന്നെ അല്പം കൂടി ചെറിയ ഒരു പ്രദേശത്തെ കൂടുതൽ വിശദമായി ചിത്രീകരിക്കുന്ന Hubble Extreme Deep Field (XDF) ഉൾപ്പടെ നിരവധി Deep field ചിത്രങ്ങൾ നിലവിലുണ്ട്. അവയുടെ ലിസ്റ്റ് ഇവിടെ.
നിങ്ങളുടെ കമ്പ്യൂട്ടർ മോണിറ്ററിന് താങ്ങാവുന്നതിനെക്കാൾ വിവരങ്ങൾ ഉൾക്കൊള്ളുന്ന ഒരു ചിത്രത്തെക്കുറിച്ചാണ് നമ്മൾ സംസാരിക്കുന്നത് എന്നോർക്കണേ. ഇതിലെ വിവരങ്ങൾ വച്ച് ഗാലക്സികളിലേക്കുള്ള ദൂരങ്ങൾ കൂടി പരിഗണിച്ച് നിർമിച്ച ഈ fly-through വീഡിയോ കൂടി കാണുക:
പക്ഷേ നോക്കേണ്ടതുപോലെ നോക്കിയാൽ അവിടെ കാണാൻ ഒരുപാടുണ്ട്. ഒരുപാടെന്ന് വച്ചാൽ, ഒരുപാാാാട്!
ഈ ചിത്രം നോക്കൂ. ആകാശത്തിന്റെ ഒരു സൂചിക്കുഴ നോട്ടമാണിത്. നോക്കിയത് സാക്ഷാൽ ഹബിൾ സ്പെയ്സ് ടെലിസ്കോപ്പാണ് എന്നേയുള്ളു. ആകാശത്ത് ഓറയൺ നക്ഷത്രഗണത്തിന് തെക്കുപടിഞ്ഞാറായി കാണപ്പെടുന്ന ഫോർനാക്സ് എന്ന ചെറിയ നക്ഷത്രഗണത്തിനുള്ളിൽ വെറും കണ്ണിന് ശൂന്യമായി തോന്നുന്ന ഒരു സൂചിക്കുഴ പ്രദേശത്ത് നിന്നും പകർത്തിയ ചിത്രമാണിത്. ഇതിനെ ശാസ്ത്രലോകം Hubble Ultra Deep Field (HUDF) ചിത്രമെന്ന് വിളിക്കുന്നു.
ഈ ചിത്രത്തിൽ പ്രകാശക്കുത്തുകളായി കാണുന്ന ഏതാണ്ടെല്ലാം തന്നെ ഗാലക്സികളാണ്, നക്ഷത്രങ്ങളല്ല. ഒരു ഗാലക്സിയിൽ തന്നെ കോടിക്കണക്കിന് നക്ഷത്രങ്ങളുണ്ടാകുമെന്ന് അറിയാമല്ലോ. അതുപോലെ പതിനായിരത്തോളം ഗാലക്സികളാണ് ഈ സൂചിക്കുഴ പ്രദേശത്തുള്ളത് എന്ന്!
ഈ ചിത്രം ചുമ്മാ ക്യാമറ വെച്ചങ്ങ് ക്ലിക്ക് ചെയ്തെടുത്തതാണ് എന്ന് കരുതരുത്. ഒരേ പ്രദേശത്തേയ്ക്ക് 11 ദിവസത്തിലധികം നീണ്ട സമയത്തേയ്ക്ക് ക്യാമറ തുറന്ന് പിടിച്ച് എടുത്ത long-exposure ചിത്രമാണിത്. (11 ദിവസത്തെ exposure എന്നാൽ 20 ദിവസത്തിൽ കൂടുതൽ നിരീക്ഷണം വേണ്ടിവരും, കാരണം ബഹിരാകാശത്ത് ഭൂമിയെ ഓർബിറ്റ് ചെയ്തോണ്ടിരിക്കുന്ന ഹബിൾ ടെലിസ്കോപ്പിനെ ഓർബിറ്റിന്റെ പകുതി ഭാഗത്തേ ഒരേ ദിശയിലേക്കുള്ള നിരീക്ഷണത്തിന് ഉപയോഗിക്കാൻ കഴിയൂ.) നാല് വ്യത്യസ്ത ഫിൽട്ടറുകൾ ഉപയോഗിച്ച് പകർത്തിയ ഡേറ്റ ഒരുമിച്ച് കൂട്ടി false-color ചെയ്താണ് ഇതുണ്ടാക്കിയത്. അതായത് നാല് ഫിൽട്ടറുകളും നാല് തരംഗദൈർഘ്യത്തിലുള്ള പ്രകാശമാണ് ശേഖരിക്കുന്നത്. അവയെ ചുവപ്പ്, നീല, പച്ച തുടങ്ങിയ നിറങ്ങളായി കണക്കാക്കിയാണ് composite image ഉണ്ടാക്കുന്നത്. അതുകൊണ്ട് തന്നെ ഇതിലെ നിറങ്ങൾ കൃത്യമല്ല. മാത്രമല്ല, 2003-2004 കാലത്ത് ഹബിൾ നിർമിച്ച് deep field image-നോട്, 2009-ൽ പുതിയതായി പിടിപ്പിച്ച വൈഡ് ഫീൽഡ് ക്യാമറ-3 വച്ച് ശേഖരിച്ച അൾട്രാവയലറ്റ്, ഇൻഫ്രാ റെഡ് ഡേറ്റ കൂടി ചേർത്ത് രൂപപ്പെടുത്തിയ ചിത്രമാണ് ഈ പോസ്റ്റിനോടൊപ്പമുള്ളത്. ശാസ്ത്രീയമായ വിവരങ്ങൾ ഉൾപ്പെട്ട ഒരു infographic ആയിട്ടാണ് ഈ ചിത്രം വിഭാവനം ചെയ്യപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത്. അല്ലാതെ പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ ആ ഭാഗം ‘കാഴ്ചയ്ക്ക്’ എങ്ങനെയിരിക്കും എന്നൊരു ചിത്രീകരണമല്ല ഇത്. അതുകൊണ്ടാണ് ഫാൾസ്-കളർ ഉപയോഗിക്കുന്നത്.
ഈ ചിത്രത്തിലെ പല ഗാലക്സികളും ഇതുവരെ നിരീക്ഷിക്കപ്പെട്ടതിൽ വച്ച് ഏറ്റവും അകലെയുള്ള വസ്തുക്കളുടെ ലിസ്റ്റിൽ പെട്ടവയാണ്. അവയിൽ തന്നെ പലതും ബിഗ് ബാംഗ് കഴിഞ്ഞ് വെറും 40-നും 80-നും ഇടയ്ക്ക് കോടി വർഷങ്ങൾ മാത്രം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ രൂപം കൊണ്ടവയാണ്. നക്ഷത്രങ്ങളുടേയും ഗാലക്സികളുടേയും രൂപീകരണത്തെ സംബന്ധിച്ച പല വിലപ്പെട്ട അറിവുകളും ഈ ചിത്രത്തിൽ നിന്ന് കിട്ടിയിട്ടുണ്ട്.
HUDF-ൽ തന്നെ അല്പം കൂടി ചെറിയ ഒരു പ്രദേശത്തെ കൂടുതൽ വിശദമായി ചിത്രീകരിക്കുന്ന Hubble Extreme Deep Field (XDF) ഉൾപ്പടെ നിരവധി Deep field ചിത്രങ്ങൾ നിലവിലുണ്ട്. അവയുടെ ലിസ്റ്റ് ഇവിടെ.
നിങ്ങളുടെ കമ്പ്യൂട്ടർ മോണിറ്ററിന് താങ്ങാവുന്നതിനെക്കാൾ വിവരങ്ങൾ ഉൾക്കൊള്ളുന്ന ഒരു ചിത്രത്തെക്കുറിച്ചാണ് നമ്മൾ സംസാരിക്കുന്നത് എന്നോർക്കണേ. ഇതിലെ വിവരങ്ങൾ വച്ച് ഗാലക്സികളിലേക്കുള്ള ദൂരങ്ങൾ കൂടി പരിഗണിച്ച് നിർമിച്ച ഈ fly-through വീഡിയോ കൂടി കാണുക:
Comments
Post a Comment